Wystawa dotyczyła fabryki porcelany w Chodzieży z którą Pan Karol był związany zawodowo w latach 1998-2002. W fabryce od 1970 pracował też jego ojciec, dlatego niejednokrotnie ich rozmowy kierowane były na lata ich pracy w zakładzie.
Autor wystawy lubi fotografować opuszczone miejsca. Ruiny zakładu nr 2 przyciągały go do siebie jeszcze bardziej, gdyż z miejscem tym był osobiście związany pracą zawodową jako złotnik ceramik. "Chodziłem po ruinach, obserwowałem światło, patrzyłem na mury i na powybijane okna. W pewnym momencie usiadłem w narożniku, na kupce cegieł jednej z hal, zamknąłem oczy i po kilku chwilach zacząłem sobie wyobrażać, jak szła tutaj ogromna produkcja porcelany. Poczułem przeszywający mnie dreszcz, ale był to przyjemny dreszcz, jakby duchy tego zakładu krążyły wokół mnie, usłyszałem gwar ludzi przy produkcji, odgłosy pieca i wózków transportowych. I miły dźwięk porcelany..."
Zdjęcia tworzące wystawę powstały jako połączenie tego czego już nie ma(zakład nr 2) z tym gdzie tętni życie(zakład nr 3). "Te dwa dalekie światy, stary i nowy, złożyły się dla mnie w jedną, pełniejszą całość. Pozwoliły więcej czuć i rozumieć".
Zdjęcia przedstawiają prawie wszystkie etapy produkcji zanim pojawi się końcowy efekt porcelanowego "dzieła". Każde ze zdjęć opowiada inną, kolejną historię "tworzenia", którą
w skrócie przybliżył nam autor zdjęć. Dowiedzieliśmy się skąd wziął się pomysł na tematykę wystawy oraz jaką drogę musiał przebyć aby swój cel zrealizować.
"Siadam z Ojcem przy stole. To dobre miejsce na wspólny czas, dzielenie się posiłkiem i na rozmowę. Mamy sobie wciąż wiele do powiedzenia...", stąd symbolika stołu, krzeseł, przełamanego pieczywa w ekspozycji wystawy i zarazem tytuł wystawy, którą można obejrzeć w naszej Bibliotece do 24 lutego.
E.Zamiara
